Ja, dat bent u. Merci trouwens. Vandaag gaat het over geld. Harde cash. En mijn levenslessen daarover. Ik geef er u twee, mijn mening zal wel grotesk duidelijk zijn.

Een dokter en zijn vrouw kwamen vanmiddag kijken naar de praktijkruimte die ik verhuur, de centjes zijn broodnodig, echt. Seconde één, zij: “Meneer, u vraagt veel te veel voor de E/G/W, kijk maar.” Boem, pats, haar energiefacturen onder mijn neus. Seconde allerlaatst, ik: “Ik ga afscheid nemen van jullie. Ik ben er zeker van dat er tal van mooie praktijken jullie warm zullen ontvangen maar hier zal het niet zijn! In mijn huis is er enkel plaats voor warme energie en synergie.” En daartussen. Een monoloog van hen beiden - praten met elkaar deden ze duidelijk al jaren niet meer. Over hoe triest de afschaffing van Apartheid toch wel niet was. Hoe oerdom Europeanen zijn dat ze de coronahoax geloven. (Ik tegen hen beiden) “Mag ik u opnieuw vragen meteen uw mondmasker op te zetten!” Dat artsen allemaal profiteren van nepmedicatie. Dat alleen hij wist wat echt werkte. Dat hij geen racist is maar ... Ik trachtte talloze keren tussen te komen maar ze waren beiden doof en blind. Dat er daar een camera moest komen, dat die muur zeker blauw moest worden en dat ik dat moest betalen. Dat dat dat dat dat. “Genoeg”, zei ik, de deur, exit, bye bye. We zijn vier uur verder en mijn boosheid en verstomming razen nog steeds door mijn lijf.

17:34. Even in de Carrefour binnen want mijn baardtrimmer gaf de geest en de pijp aan Maarten. Een man achter de balie, zingend, vrolijk: “Da gaa da neudig hem, tzawelzaaain.” En hij huppelde breedlachs en zingend mee naar de rekken vol scheer- en trimmachines. Die van 129 euro. Hahaha menier. Nie doen! Hier, pakt dien van 39 euro. Erewoord, veul beter. En aan de kassa, eenzelfde heerlijke grapjas met kale kop. Dak jaloes ben menier oep auwen baord!! Schuun zenne! En succes ermie! En nen ielen goeien avond menier.

Wat zouden ze verdienen die twee? Hun maandloon is alvast een stuk minder dan de roze polo van meneer doktoor. Merci mannen, ik liep buiten met een smile tot in Tokio en jep, toptrimmertje dat jullie me meegaven. Eerlijk waar, de beste die ik al ooit heb gehad. En veur bijna niet hé!

Merci mannen, nogmaals. Jullie zijn mijn wereld.